Ik heb een vriendin waar ik heel blij mee ben. We wonen samen en dat gaat heel goed. Ik heb eigenlijk niets te klagen. Toch begint het feit dat we elkaar ondertussen al meer dan een jaar kennen me steeds meer dwars te zitten. Niet omdat ik haar zat wordt, verre van. Waarom dan? Omdat ik haar nu, na meer dan een jaar, zo ondertussen aan m’n hele kring vage kennissen heb voorgesteld en ik haar introductie niet meer kan gebruiken om de namen van al deze mensen te achterhalen. Zij was namelijk de perfecte dekmantel. “Hey, ken je m’n vriendin al? Dit is Kim,” en terwijl ik hen aan elkaar voorstelde dacht ik stiekem: “o ja, zo heet je.” Het was een perfect systeem. Ondertussen ben ik alweer een hele hoop namen vergeten en dat is soms best wel lastig. Want wat doe je nu?
Dingen waren een stuk minder ingewikkeld toen ik gewoon een selecte groep mensen had die ik m’n vrienden noemde. Daar moet echter wel aan worden toegevoegd dat ik allemaal ben voorgesteld aan deze mensen. Officieel enzo. Tegenwoordig voegen mensen me al toe op FB of Insta nadat ze me drie keer in het echt hebben gezien. Wat verder prima is, maar zo bouw je natuurlijk niet echt een band op. Wat ook niet helpt is me toevoegen en me dan verder in real life negeren. Dat is niet bepaald bevorderlijk voor het matchen van naam met gezicht.
Overigens weten diezelfde mensen verder alles over me. Social media stalkers. Maar even voorstellen is blijkbaar te veel gevraagd.. Nogmaals, ik vind het verder niet erg ofzo, maar het is af en toe misschien wat ongemakkelijk. Je aan me voorstellen als ik heb gedronken is ook echt geen goed idee, want ik ben echt niet slecht met namen, maar wodka is niet het beste middel om in te nemen als je belangrijke informatie moet onthouden. Of wel dan?
Het allerergste is wanneer iemand me betrapt: “Je weet niet (meer) wie ik ben, hè?”
De waarheid is namelijk dat ik het inderdaad niet (meer) weet, maar je hoeft me niet zo aan te vallen. I feel personally attacked right now. Wat ik heb gedaan om deze aanval op mijn persoon te verdienen? Het is niet expres. Het is niet omdat ik je niet mag. Obviously not, want anders zou ik je rustig negeren. We zijn nog geeneens vrienden en je zoekt al ruzie met me? Echt niet nodig. Weet je wat misschien zou helpen? Als jullie me niet alleen zouden contacten voor kaartjes of gastenlijst. Maak eens wat vaker een praatje met me. Het mag echt over van alles gaan. Ik kijk veel films en series, ik ben fan van Batman (getuige m’n geweldige Bat-tattoo) en ik hou van (leuke) discussies. Om Duvel te quoten: “doe het, probeer het, jullie moeten die cirkel doorbreken.”
Ik ben namelijk extreem gelukkig met mijn huidige vriendin dus ik heb totaal geen zin om het proces van iets opbouwen met iemand helemaal opnieuw te beginnen en die intro-truc weer te moeten toepassen om jullie namen vervolgens letterlijk vijf minuten later weer te vergeten.
