Afgelopen week dropte Drake zijn lang verwachte album Scorpion en ik moet toegeven, ook voor niet-fans (ik vind Drake een beetje een fuckboy en wel hierom) is er genoeg op te vinden. Toegegeven, dat is niet heel moeilijk met een tracklist van bijna 30 nummers. Mijn god, wat is het een lange zit zeg. Zeker 90 minuten, las ik ergens. Daar moet je tijd voor maken. En dat heb ik dus gedaan elke keer dat ik op de fiets sprong. What else am I gonna luister, toch? Had Everything Is Love op dat punt ook al vaak genoeg gehoord.
Wat kan ik erover zeggen? Het is een Drake-album pur sang. Zoals Slate ook al zei: het is weird om een dubbelalbum, gesplitst in hiphop enerzijds en R&B anderzijds, te krijgen van een artiest die juist zijn niche heeft gevonden in de combinatie van die twee. En om heel eerlijk te zijn hoor ik het verschil niet echt, maar ik ben zoals eerder vermeld geen echte fan.
‘T tempo zit er niet ook altijd even goed in. ‘Summer Games’, ‘Jaded’, ‘Nice For What’ achter elkaar plaatsen; daar lijkt gewoon niet heel erg goed over nagedacht. Maar nogmaals: Drake rapt voor mijn gevoel altijd over dezelfde shit (over hoe geweldig en hoe heartbroken hij is) dus misschien zit daar een verhaal dat ik nog niet heb kunnen ontdekken. Ondanks het feit dat Drake op dit album benoemt dat hij naast geweldig en heartbroken nu ook vader is, kon het volgens kenners nog diepgaander. Iemand die ik volg op twitter zei er het volgende over:
tekenend voor het album is dat hij op de intro lijkt te rappen over een mogelijke zelfmoordneiging maar ipv hier verder op in te gaan stopt hij het direct weg
terwijl juist dit soort momenten van helderheid waarin hij zijn ego laat voor wat die is zijn de meest leerzame urgente
— Miron (@uhcakip) June 30, 2018
Also:
tough guy talk is een groot onderdeel van Drake zijn muzikale identiteit geworden en ze doen er op de eerste helft van het album alles aan dat dit zo blijft
zelfs na het incasseren van deze L
— Miron (@uhcakip) June 30, 2018
Natuurlijk viel het op dat zijn geleden nederlaag aan de hand van de Pusha T-beef nergens bij naam genoemd werd en net als op VIEWS weer terug is geschaald naar sneakdissing. Jammer wel. Hij heeft het, zoals gezegd, wel voor het eerst sinds die murderings door beef met Pusha T over het kind dat hij “verborgen hield”. En mensen gooiden memes met de quickness!
Helaas is dit feitelijk onjuist, want de titel ‘March 14’ slaat blijkbaar op de dag dat hij de uitslag kreeg van de vaderschapstest en toen was ‘God’s Plan’ al uit. Al met al is Scorpion weer een meme-able album met meer van hetzelfde van Drake, met als hoogtepunten:
- ‘Emotionless’
- ‘God’s Plan’
- ‘Talk Up’ met Jay Z (die volgens Genius eerder nog shots had voor Drake op het nummer ‘BOSS’)
- ‘Is There More’ (gruwelijk einde)
- ‘That’s How You Feel’ (met gekke live samples van Nicki Minaj)
- ‘In My Feelings’ (die afsluit met een sample uit mijn favoriete serie ever; Atlanta)
- ‘After Dark’ met Static Major en Ty Doll $ign. Deze staat bij mij op repeat.
