De wereld zoals we die vandaag de dag kennen, bestaat zoals die bestaat vanwege één simpele reden: omdat witte mensen vinden dat ze recht hebben op alles. Niet op het meeste, niet op een beetje… Nee, op alles. Eén van de manieren waar dat zich in uit, is white privilege en één van de meeste exemplarische voorbeelden hiervan is het feit dat witte mensen denken dat ze alle muziek maar moeten kunnen coveren.
Mensen maken al hun eigen versies van muziek sinds dat er muziek bestaat. Het coveren van muziek an sich stoort mij niet. Er is een grote kans dat de tofste versie die jij kent van een nummer, een cover is. Ik ben niet iemand die gaat haten op dingen die nu eenmaal zijn zoals ze zijn.
Wat me het meeste stoort, is het feit dat het gebeurt zonder na te denken over de context. Niet alles kan zomaar gecoverd worden namelijk en om eerlijk te zijn vind ik bijvoorbeeld ook niet dat mannen een vrouw-specifiek nummer moeten kunnen coveren. Tenzij ze een extreem goede reden hebben om dat expliciet wel te doen.
De reden dat niet alles zomaar gecoverd kan worden, is dat niemand zit te wachten op de gecensureerde versie van een nummer. Wat een ding wordt als je even beseft dat het nergens op slaat als deze kolonisatoren de hele tijd nigga moeten gaan lopen roepen. Je weet wel, dat ene, best belangrijke en vaak terugkerende woord in hiphop.
En nog veel belangrijker dan dat: er is genoeg zwarte muziek die er niet over gaat, maar er is ook een HELEBOEL zwarte muziek die gaat over de black experience en als zodanig gewoon niet gecoverd kan worden zonder dat er heel veel subtekst, intentie en emotie verloren gaat. Wat ik hiermee probeer duidelijk te maken is dat het coveren van zwarte muziek voor iedereen in een lose/lose-situatie eindigt.
Dat zou je niet moeten willen en het feit dat witte mensen hier niet eens bij stil staan, getuigt dus van white privilege.
De reden dat het me zo stoort is dat zwarte cultuur altijd van grote invloed is geweest op mainstream-cultuur. Ik heb het al eens eerder gezegd, maar alles wat echt dope is komt van zwarte mensen, lhbtqi-mensen of een combi van beiden. It’s very simpel.
Als je voorbeelden nodig hebt, kijk dan niet verder dan onderstaande Tiktok.
Het lijkt misschien niet zo, maar al die dingen zijn connected. Anti-zwartracisme gaat ver en sijpelt diep door in de manier waarop je naar de wereld kijkt. Bovenstaande Tiktok is geen uiteenzetting van alles wat er fout gaat in de wereld, maar er is duidelijk een patroon te herkennen. Alles wat we doen wordt naar beneden gehaald, maar toch gestolen en zo verpakt dat het alsnog verkocht kan worden.
Zwarte muziek coveren is daar gewoon een vorm van. Het gebeurde in de jaren ’50 en ’60 met rock & roll en met al die akoestische versies gebeurt het nu met hiphop en R&B. Die shit is niet ok en als je dit niet beseft, ben ik hier om je enigszins te educaten. Om Childish Gambino hier maar even heel toepasselijk te quoten: “Stay woke!”
