Grenzen

Format ImageCategories Rants & observatiesPosted on

Omdat ik blijkbaar bang was dat het er niet van zou komen, ben ik in het vliegtuig al begonnen met dit te typen. Ziekelijk. Obsessief. Noem het hoe je wilt, maar ik moest gewoon iets schrijven. In hetzelfde vliegtuig heb ik de stand-up show van Jerrod Michaels gezien en die had het over hoe we graag beledigd doen over dingen die niet door de beugel kunnen, die verder echter geen invloed hebben op ons dagelijks leven. Vrij logisch. We hebben allemaal principes, maar niet alle dingen die er  in de wereld gebeuren waar we principieel tegen zijn, hebben invloed op de dagelijkse gang van zaken.

Zoals een Chris Brown die een Rihanna mishandelt. Wat erg was dat, hè? Walgelijk. Wat waren we ziek van die jongen. Ongeveer tot Excuse Me Miss uitkwam. Toen waren we het massaal vergeten. Nu is huiselijk geweld een beetje een slecht voorbeeld. De vrouw van je dromen in elkaar timmeren, moet klaarblijkelijk gewoon kunnen. En bovendien, als zelfs Rihanna er niet wakker van ligt, ga ik me er verder ook niet druk om maken. Daarnaast is Came To Do echt een lekker nummer. Maar ik heb wel grenzen en twee dingen waar ik nooit mee vrede mee kan maken, zijn verkrachting en pedofilie. Zoals velen van jullie denk hoop ik.

Het zal je vast niet ontgaan zijn dat Internationale Pedofielendag er weer aan zit te komen. De dag waarop mensen massaal R. Kelly aanbidden. Omdat er iemand is die veel beter kan verwoorden wat daar allemaal mis mee is, zal ik er niet te diep op ingaan, maar het moge duidelijk zijn dat ik geen fan ben van meneer Kelly. De reden dat veel mensen er zo laconiek over doen, heeft volgens mij voor een groot gedeelte te maken met het feit dat niemand weet hoe diep dit gaat. Het gaat namelijk echt niet maar één meisje waar ooit op is geplast. Deze guy is een vieze smeerlap waar mensen zich niet over willen inlezen, omdat dan van ze verwacht wordt dat ze handelen daar het beschikken over die informatie (lees: dan moeten jullie net als ik publiekelijk op hem gaan haten).

Ik vind het desalniettemin echt vreemd dat zo weinig mensen zich druk maken om dit alles. Het is namelijk supermakkelijk om vanuit je luie stoel een mening te hebben over R. Kelly’s gedrag en er is in principe niemand die zal controleren of je echt nooit meer naar z’n muziek luistert. Zelfs ik niet. Het enige wat je wel echt moet doen als je de heer Kelly en zijn gedrag afkeurt, is niet deelnemen aan die klote-pedofielenverheerlijking in Café Struik op 13 maart aanstaande.

Leave a Reply

Your email address will not be published.