Heb je gastenlijst?

Format ImageCategories Rants & observatiesPosted on

Way back in mijn jongere dagen, was de gastenlijst echt iets speciaals. Iets voor BN’ers vooral. Of voor andere mensen die connected waren. Vroeger was de gastenlijst een beetje te vergelijken met de Paus. Je weet dat ‘ie bestaat, want je hebt ‘r vaak genoeg over gehoord. Je hebt ‘m zelfs wel eens gezien! Kleine kans dat je ‘m echter van dichtbij hebt meegemaakt.

Daar is de laatste jaren echt drastisch verandering in gekomen. Tegenwoordig is de gastenlijst een beetje als dat sletterige meisje uit de buurt, Kelly. Iedereen kent ‘r en iedereen heeft er wel eens gebruik van gemaakt.

Met deze verandering is op zich niets mis…

Ware het niet dat, net zoals bij Kelly uit de buurt, niemand er meer respect voor heeft. Tegenwoordig gaan mensen niet meer uit als ze niet op de gastenlijst staan. Echt een raar fenomeen. Er zijn gewoon mensen die zo hard weigeren te betalen, dat ze liever thuis blijven dan een leuke avond hebben, simpelweg vanwege een gebrek aan geld (de arme sloebers) aanzien voor de gastenlijst.

Nu is het zo dat net zoals dat iedereen dj is, elke malloot tegenwoordig feestjes organiseert. Zo moeilijk is het ook niet. Je bedenkt gewoon een enigszins leuke naam en je koppelt daar elke editie een leuke artiest aan vast als thema en voilá! Kind kan de was doen. Ik snap ook heus wel dat als je elke week de halve stad af moet om je vriendjes te supporten, dit op een gegeven moment een vrij dure grap wordt. Toch mag er best wat minder casual omgesprongen worden gastenlijstverzoekjes. Het is een privilege, geen recht. Vergeet vooral niet dat er een gunst wordt verleend. Niemand is je wat schuldig!

bedelen

Long time no speak

Iedereen denkt altijd dat ‘ie de enige of de eerste is die het probeert, maar geloof me: dat ben je niet. Het is meestal ook echt iemand die je nooit spreekt en altijd één dag van te voren of op de dag zelf:
“Heyyyy, alles goed?”
-Als ik dit lees, weet ik al wat er gaat komen.

“Lang niet gesproken.”
-Klopt. Dat komt omdat we elkaar niets te melden hebben. Toch volgen er daarna eerst een of twee random ass zinnen of vragen om het geheel niet zo obvious of awkward te laten lijken–met precies het tegenovergestelde effect.

En dan is het zo ver: “Maarreeh, gaat goed hè met dat feestje van je, hè? Altijd uitverkocht… Heb je misschien nog lijst over?
-Of je ze er nou wel of niet op zet, daarna hoor je nooit meer iets van ze. Graag gedaan, hoor!

Ik vind het echt bizar om te zien hoe ver mensen bereid zijn te gaan voor een gastenlijstplekje. Iemand vroeg me een keer om gastenlijst en gebruikte daarbij als excuus dat ze recentelijk baarmoederhalskanker had overleefd. Wowzers…

Weigeren te betalen heeft naast het clubcircuit ook de festivals bereikt en damn son, wat neemt dat rare vormen aan. Laatst bleef iemand me zeker tien minuten smeken of ik niet iets kon regelen voor Vunzige Deuntjes festival. Enkele quotes uit dit veel te lange gesprek:
“Ik ben niet zo’n planner.”
-Dit twee weken van tevoren vragen, lijkt anders verdacht veel op plannen.

“Het is normaal toch nooit uitverkocht?”
-Elk jaar, gap.

“Kan je die en die niet voor me vragen?”
-Dus nu moet ik jouw vuile werk nog opknappen ook?! Fuck off, alsjeblieft.

Pfff… Heb je gastenlijst? Alsof het niets kost allemaal! In de woorden van Le Le:

1 comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.